CHAPTER 37
Parang hinaplos ang puso ko ng pag-aalala para kay Teejay. Kitang kita ko kasi ang lungkot sa kanyang mga mata. Hindi ko gustong makita siya sa ganitong sitwasyon, pero mas mahal ko talaga si Jared, hindi mababago ng pag-aalala ko sa damdamin ni Teejay ang katotohanang muntik ko lang siyang minahal.
“Teejay, bawat tao may nakalaan na para sa kanila. I hope you can find the right woman for you soon,” ang halos pabulong kong sinabi sa kanya. Mabuting tao ang kaibigan ko, sobrang buti. Alam ko ang pinagdaanan niya kaya, lagi ko siyang ipagdarasal.
“I know–,” may mapait na ngiti sa labi nya si Teejay. “I just hoped it was you, but–tanggap ko naman na mahal mo talaga si Jared, at ganun din siya sa iyo.” Pahayag niya. Alam kong minahal nya talaga ako at ipinagpapasalamat ko iyon.
