Chapter 33

1900 Words

Umaasa ako na baka bumalik sila Imogen. Pero mukhang hindi na talaga babalik ang mga 'to. Nawalan ako ng lalo ng pag asa dahil doon. Hindi rin ako nakakain ng tanghalian. Kaya naman kinuha ko ang bag ko saka umalis doon. Sa ibang daan ako dumaan para hindi ako makita ni Ivan. Hindi ako lumabas ng tent mula kanina. Hindi rin naman ako nakakaramdam ng gutom. Huminga ako ng malalim saka dumiretso sa Garden. Napangiti ako dahil sa sariwang hangin. Eto ang gusto ko at kailangan ko. Gusto ko makahinga nang maluwag, matulog ng walang iisipin. Pero mukhang imposible sa buhay ng tao ang gano'n. Hindi rin ako nag tagal. Napag pasyahan ko na umikot na lang sa School. I will miss this University. Those memories with Imogen here. Napangiti ako ng malungkot. "Hi, Shania." i just smiled to those who

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD