"You need a rest." he tells me. "I'll just talk to Doctor Karen."
"Why are you doing this?" tanong ko bago pa man s'ya tuluyang makatayo, not minding the pang of pain at the mention of that doctor's name. One thing is for sure, it's not jealousy. I'm not f*****g jealous of course. "Why are you suddenly acting like this?" kibit-balikat ko.
Mataman n'ya akong pinagmasdan. Ang takas sa aking buhok ay marahan n'yang inilagay sa likod ng aking tainga. "Believe me, I don't even know what I am doing anymore." he said and kissed my forehead before leaving me alone.
Napahawak ako sa dibdib ko dahil sa hindi tumitigil na kalabog noon. Hinayaan ko na lang s'yang umalis para naman kahit papaano ay makahinga ako ng maayos. Hindi ko na rin alam kung ano ang mga ginagawa ko. Kung ano itong nararamdama
