Nanginig ang tuhod ko ganoon din ang labi ko sa takot. Wala sa sarili akong tumango ng paulit-ulit at umiling. I don't know if I should agree with me or shout back and tell no. Pero sa nakikita ko ngayon sa kanya, natatakot ako na baka kung anong gawin n'ya sa akin. Sobrang natatakot ako na bigla na lamang namuo ang mga luha sa mga mata ko.
His face softened a bit. Lumayo s'ya sa akin at tumayo. Tumalikod s'ya sa akin. Kasabay noon ang pagtulo ng mga luha ko. I bite my lip to control any sounds, na sadyang napakahirap gawin sa ganitong katahimik na lugar. I want to run away, to the waterfalls and shout there all my frustrations and emotions. Pero hindi ko iyon magawa dahil sa sobrang panghihina. And even if I have enough strength, I still can't especially when Rigel is here.
Lying on bed
