Chapter 31

1454 Words

Chapter 31 Lean POV "Anak, habang wala kami ng Mommy mo, huwag kang pasaway, ha?" Ikailang ulit na paalala ni Daddy sa akin. Ngumiti ako sa kanya, "Daddy naman, huwag po kayong mag-alala sa akin, hindi na po ako bata. Have a safe trip." "Ano ang gusto mong pasalubong?" Nakangiting tanong ni Mommy. "Wala, Mommy. Just be back alive." I joked. Hinalikan ko sila sa kanilang pisngi at tuluyan na silang sumakay sa van, pinanood ko ang mabagal na pagtakbo nito palabas ng bahay, sinara ko na ang gate at pumasok na't nagbihis dahil unang araw ng klase ko pa mamaya. Dahil nasa business trip ang mga magulang ko ay wala akong driver na maghahatid sa akin papuntang paaralan, humugot ako ng malalim na hininga, sana pala nagpaturo na lang ako kung paano magmaneho ng sasakyan, may isa pa kasing sas

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD