"Kahit anong sabihin mo. Kahit napatawad mo na ko. Kahit nakalimutan mo na lahat ng ginawa ko sayo. Ako? Hinding hindi. Hindi ko nakakalimutan kung paano kitang saktan. Paano kitang pag hintayin ng ganong katagal. Hindi ko deserve ang kabaitan mo. Tita Kyla raised you well. You're good to be true, Rhaine."
"Storm..." napahikbi na ko.
Damn! Mahal na mahal kita.
Tumulo ang kan'yang luha. Puno ng pag mamahal at pag sisisi ang kan'yang mga mata habang nakatingin sa akin.
"Rhaine...hindi kita deserve pero mahal na mahal kita." napahagulgul na ko.
Pareho kaming umiiyak na pareho.
"Storm! I will marry you." niyakap ko s'ya.
"f**k! Tangina!" malakas na sigaw n'ya dahil sa sagot ko.
"Pero hindi ito ang pangarap ko! Gusto ko maganda naman paligid! Asan ang Rhaine deserve the best? Eto? Nan
