Iba ang pakiramdam na nasa iyo ang tingin ng lahat. Hindi mo malaman kung ano ang gusto nilang iparating ng bawat mga matang iyon. Pwera na lamang kung salubungin mo ang kanilang bawat tingin, doon mo pa lamang malalaman kung ano ang ibig sabihin ng bawat titig.
Ngunit iba ngayon, iba kay Race. Palagi namang iba pagdating sa kanya. Bakit ba hindi pa ako nasanay?
Dahil kung iba ang pakiramdam kung maraming nakatingin sa iyo. Mas iba ang pakiramdam kung ang mga mata na ng isang Race Neumann ang nasa iyo. Ilang beses ko na iyong napatunayan. But nothing compares to this moment. Gustuhin ko mang mag-angat ng tingin ay wala pa akong lakas ng loob. Natatakot akong iba ang makita ko.
Galit ba siya? Inis? Nagtatampo?
Baka naman hindi na niya ako pansinin dahil sa ginawa kong ito.
Wala namang
