Kabanata 20
Matapos naming magpahinga muli ni Liham ay diretso biyahe agad kami, mabilis naman kaming nakarating sa La Mayor, agad na naligo at nagbihis si Liham para dumiretso agad sa kanyang trabaho.
Tila abala lang ako sa kanya sa aking pakiramdam, at first, ayoko muna siyang payagan na magtrabaho agad dahil kagagaling lang niya sa sakit but he said that he already rested enough and that he must go to work for living.
Meanwhile, I am looking at myself. What am I doing? Nothing...
I suddenly felt useless and worthless and all the less that could be me. Nagbuntong hininga na lang ako habang nakatitig sa kisame, nakahiga ako ngayon sa kama.
Hindi ko pa rin maiwasang maalala lahat ng nangyari sa loob ng isang araw kahapon, it felt surreal and I missed the feeling of Liham's sweetness a
