Kabanata 103
Minulat ko ang aking mata, I tried to move my hands but it feels like it is tied up, my eyes adjusted from the sudden light, I blinked, when I regained my clear sight, my eyes roamed around, trying to see where I am.
"Gising ka na pala." Tinig ng isang matanda.
Alam kong nakagapos ang kamay ko ngayon, tila nasa isang silya ako na kapareho ng ginagamit ng mga dentist sa teeth checkups, both my hands were at the armrest, my wrists cuffed and tied, pati ang paa ko'y nakatali.
Tumingin ako sa aking gilid at nakita roon si Vonrogue na nakatayo lang at hindi gumagalaw, something feels off about him. He seems not to be breathing too.
Tinignan ko ang matanda, nakaupo siya ngayon sa isang swivel chair, sa harap ng mga kompyuter. Pakiramdam ko'y nasa isang experimentation laborator
