Kabanata 77
Liham wiped his tears off, humugot siya ng malalim na hininga at tumitig sa akin, syempre ako ay hindi magpapatalo at nakipagtitigan din, ngunit tila nahipnotismo ng kanyang mapupungay na mata ang aking tingin, they seem to be glinting because of the moonlight.
It felt like I was a moth drawn to the flames of his warm eyes.
"I'm sorry for crying." Dahil sa kanyang sinambit ay bumalik ako sa huwisyo, distracting me from my inner dialogue and thoughts.
"Bakit lahat na lang ng bagay ay hinihingian mo ng tawad?" Pag-iiba ko ng topiko.
Nagkibit-balikat si Liham, he seems to struggle oppressing his own tears, "because I'm still longing for your forgiveness. Kasi gusto kong malaman mo na handa akong ibaba ang pride ko para sa iyo."
"Hindi ko tinatanong."
"I know." Tipid na sago
