Chapter 39

1968 Words

    Hinawakan ko ang sing sing sa daliri ko at umiyak na naman ulit. Nahihirapan ako sa kinatatayuan ko pero hindi ko magawang sumuko. Hindi ko magawang lumaban dahil sa takot na baka magalit sya sakin at iwan nya ko ng tuluyan. Nakakatakot, nakakatakot pag iniwan nya ko ng mag isa.   Ang hirap tumakas sa pag mamahal na 'to. Ang hirap umahon sa pag mamahal na 'to.    I can't give up, i can't leave him. If i do that, i will break my heart so bad. Ako lang din ang masasaktan, ako lang din ang mang hihina. He can replace me whenever he wants. He can leave me and break me anytime.      Tinakpan ko ang muka ko at saka tahimik ng umiyak ng umiyak.      Huminto ang sasakyan sa harapan ng mansion. Tinanggal ko ang seatbelt ko at saka binuksan ang gilid ko. Mabilis akong dinaluhan ng is

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD