"Diana." napadilat ako ng marinig ko ang boses ni Allendro. Nagulat sya ng makita n'yang umiiyak ako.
Wala na kong nagawa kung hindi yakapin s'ya para itago ang luhang kumawala sa aking mga mata. Ayokong makita n'ya 'to, ayokong may makakita sa akin.
Ayokong makita ni Charlie na ganito ako, na nasasaktan ako, na mahihirapan ako.
"Hey." he whispered.
"A-Anjan pa ba sila?" i asked.
"Umalis na." he whispered sadly.
Napapagod ako pero hindi naman ako pwede sumuko. Dahil hindi rin naman ako makakatulog ng maayos dahil sa pag iisip.
Dahan dahan ako bumitaw at mabilis pinunasan ang luha ko. Ngumiti ako sa kanya.
"Are you okay?" he asked.
"Yep." ngumiti ako sa kanya.
Ngayon ko lang napansin na may dala s'yang fast food. Pumasok sa isipan ko si Charlie, noon. Pag nakakakuha s'ya ng al
