Pagod na pagod akong humiga sa kama at saka tumingin sa kisame. Hindi pwede malaman ni Mommy ang nang yayari sa akin. Hindi pwede malaman ni Mommy na nandito ako sa hospital. Wala dapat makakaalam kung gaano ako nahihirapan...
Charlie, i am sorry... Tita Cheena, sorry talaga. Hindi ko sinasad'ya ang mga nang yari. Hindi ko alam paano mo ako mapapatawad.
Maya maya ay may pumasok na doctor. Isang babae na nakangiti habang nakatitig sa akin. Umupo s'ya sa gilid ko.
Dahan dahan akong naupo. Inalalayan pa ako nito, nang hihina pa ang katawan ko habang nakatingin sa kan'ya.
"Don't worry, i won't hurt you." napapikit ako.
Mukang nararamdaman n'ya ang nararamdaman kong takot.
Tita Cheena, she was mad at me. She wants me to died. She was blaming me for her death.
"Are you physical abuse?" u
