Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako sa biyahe. Paggising ko na lang ay hindi na tumatakbo ang sasakyan. I blinked several times since my vision was still kind of fuzzy. Ilang oras ba akong nakatulog? "Gising ka na." Tumingin ako sa aking tabi at nakita roon si Raphael. His hard eyes were looking at me as if there was something wrong with my face. Pagkalipas ng ilang sandali'y kinuha niya ang kanyang panyong may mga guhit ng itim at puti. Nilahad niya ito sa akin at tinignan ko lang ito. Believe me, for a moment I thought I saw him roll his eyes when I didn't take his hankerchief. But I wasn't sure about that since it was getting dark. Wait, it was getting dark?! Ibig sabihin halos buong araw akong natulog at buong araw ang biyahe namin?! "Bakit iyang panyo?" Kunot-noong tanong ko s