60 Days with Mr. Heartless

Domenico Marchetti. "Please, Mr. Marchetti, just give us one more week to pay you all our debt, please! I'm begging you." Halos maghalo na ang pawis at luha ni Mr. Matsumoto habang nakaluhod sa harapan ko at nagmamakaawang bigyan pa s'ya at ang pamilya n'ya ng isa pang pagkakataon. I didn't even feel anything as he was hugging my legs while begging. This is disgusting to watch and to even deal with. I cleared my throat to catch my butler's attention: Pietro, who's been working for me since he was a teenager. Kaagad naman siyang tumingin sa akin at isang tango ko lang ay alam na agad n'ya ang gagawin. Buong pwersa niyang pinatayo si Mr. Matsumoto na half Japanese, half Filipino national na umutang sa akin para isalba ang kumpanya nila. I did my part, I gave him the money that he needs, but now that we're at times where he should repay me with of course much higher amount of money, he can't even comply. And I hate this kind of people. Mga walang isang salita. "Wait, wait, wait! Mr. Marchetti please!" "Relax, man! Itinatayo lang kita." Natatawang sambit ni Pietro habang hinihimas ang dibdib ni Mr. Matsumoto. Basang-basa na ngayon ang polo shirt na suot n'ya dulot ng kaniyang pinaghalong pawis at luha. Tiningnan ko naman ang expensive tailored pants ko na nalukot at nabasa na rin ngayon nang dahil sa lalaking 'to. I need to change it for later. Prente at kalmado akong umupo sa isang single couch dito sa warehouse namin sa kung saan naka stored ang mga illegal automobile, guns, and drugs that will be ship out to other parts of Asia. Dito ko rin kinikita at pinapatay ang lahat ng taong hindi tumutupad sa kanilang mga salita. I cleared my throat once again as I looked at his pitiful face boringly. "Did you really know why you're here?" I asked him coldly. Rinig kong napasinghap s'ya sa gulat nang marahas siyang inupo ng dalawang tauhan ko sa isang monoblock chair at itinali ang kamay sa back rest ng upuan. "A-ah, y-yes. K-kasi ay hindi ako nakatupad sa usapan natin." Utal-utal na sagot nito sa takot. Hindi rin s'ya mapakali sa seryosong titig ko sa kaniya dahil sa tingin ko pa lang ay pinapatay ko na s'ya. "Yes and one more thing," ipinagdaop ko ang aking mga palad at saka sabay-sabay na pinaglagutok ang mga daliri ko. I took an intake of breath to calm my raging nerves. Dahil ang ayaw ko sa lahat ay iyong mga taong binigyan ko na nga ng pagkakataon ay makukuha pa akong pagtataksilan sa huli. Mas lalong hindi mapakali ang hapon sa kinauupuan n'ya. Because he knew, he f*cked up, big time. "A-ah, a-ano 'yon?" I laugh without humor in it. "Now, now, stop playing dumb. Your act isn't going to save your pitiful ass here." Mas lalo akong lumapit sa kaniya para magka-face to face pa kami. Pilit naman niyang inilalayo ang mukha n'ya sa akin sa sobrang takot. "You came to my doorstep when you needed help, I lend you one, and then you have the guts to betray me? At sa kapatid ko pa talaga." Napatawa muli ako. "I have to tell you that you've got some balls doing that." He grunts in so much pain when I squeeze his balls so awesomely tight to the point that his whole body is shaking right now. Daig pa n'ya ang nakuryente ngayon and I love seeing him miserable. "You almost cost me a war between me and my brother," I looked at Pietro to handed me my favorite gun. Nang makita ito ni hapon ay napaatras s'ya sa takot. I smirk at him. Siguro totoo nga ang sinasabi sa akin ng ibang tao na tinakasan na ako ng konsensya sa katawan dahil imbis na makaramdam ako ng awa ay natutuwa pa akong makitang nahihirapan ang mga taong sumusubok na pabagsakin ako. Well, no one is going to take me down. Marami nang nagtangka but I killed them all without mercy except for my brother.. There's a reason why I didn't kill him, and instead of killing him, I even granted him a truce. But I see now na hindi pa rin ito tumitigil para sa plano niyang makita akong nahihirapan at nagdurusa. Well, sorry to disappoint, he has no power over me anymore. I'm not the same Domenico from before. I've change. A lot. And that change makes me the most heartless man you could ever meet. Walang alinlangan kong itinutok ang bukana ng baril sa ulo ni Mr. Matsumoto. I made sure also that he's looking straight into my eyes while he's pleading shamelessly to spare his life. "Please, please, please, Mr. Marchetti! Don't kill me! I have ki--" hindi na natuloy nito ang kaniyang sinasabi nang tuluyan ko nang paputukan ang kaniyang bungo. His blood spilled everywhere.. Natalsikan din ako sa mukha dahilan para mapamura ako. "Sh*t, this is one of my favorite shirt." Lintaya ko habang nakatingin sa blood stain sa puting polong suot ko. Mabigat ang hiningang inabot kay Pietro ang baril na hawak ko, mabilis naman niyang kinuha ito sabay abot nito ng isang wet cloth sa akin para pampunas sa kamay kong nabahiran ng dugo. "My Lord, you should change your shirt, may isa pa kayong dapat asikasuhin ngayon," saad ng aking kanang kamay habang sumusunod ito ng lakad sa akin. He commanded his people to clean and dispose the body properly. I fervently shook my head, "No. I'm done for today. Ikaw na lang ang bahala diyan. I need to get laid. Na-stress ako sa nangyari kaya akin na ang cellphone ko." Magkasalubong ang kilay na utos ko. Pietro being the best at what he do - to serve me, he immediately handed my phone with a playful smile. "Figures, My Lord, kaya nag-inform na ako sa paborito mong escort company at hinire ulit ang babaeng napusuhan mo noong nakaraan." I nodded my head. "Thanks, man." It's not that I can't get a woman to bed me because I can, without effort but business is business to me. My good friend Percival Alcazar is the owner of that escort company. Kapag na-i-i-stress ako nang dahil sa mga kapalpakan ng mga tauhan ko o kung wala ako sa mood, whenever I feel like I need to get laid, imbis na hanapin ko ang babaeng makakaniig ko sa isang gabi sa pag-aari kong clubs and bars around Metro, mas pinipili ko na lang na mag-hire ng escort dahil matagal na kaming magkasosyo sa business ni Percival, way back in Italy pa. Nagtungo na ako sa kotse ko at nag-drive pauwi ng condo ko sa Makati. At pagbukas na pagbukas ko nga ng pinto ng aking silid, isang naka red bathrobe na babae na kasing puti ng isang gatas ang balat na nakahiga sa aking kama na parang pagmamay-ari n'ya ang lugar. She smiled devilishly at me showing me that Medusa-like stare that got me crazy the other night I hired her as my escort. Sa pagkakakita nito sa akin na nagtatanggal ng pang ibabang saplot, mas lalo pa niyang ibinuka ang kaniyang dalawang hita dahilan para magising ang aking halimaw na kaibigan down there. Damn, this vixen got me all work up already. I can't wait to see that big *ss of her bounce like crazy as I pound on her wet mound. Just the thinking of my last encounter with her made me excited. Kaya naman wala na akong sinayang na oras dahil kaagad ko ng pinusisyon ang sarili ko sa pagitan ng hita n'ya at pinaligaya s'ya sa pamamagitan ng aking talentadong dila. ****** "Ah! Daddy Dom! Please I want more of you, f*ck me harder!" Matinis na sigaw nito habang hila-hila ko ang kaniyang mahabang buhok at habang nilalabas pasok ko ang aking kaibigan sa madulas at masikip niyang kaselanan. Mas lalo kong hinila ang buhok n'ya dahil sa panggigigil na nararamdaman ko ngayon sabay grinupo ang kaniyang naglalakihang dibdib gamit ang iisang kamay ko habang nakapikit nang madiin at dinadama ang masarap at nakakaliyong pakiramdam ng tinatawag na pleasure na ito. I was sweating bullets dahil malapit ko nang marating ang sukdulan ng aking orgasmo kaya naman nas lalo ko pang binilisan ang pagbayo sa pagkababae n'ya dahilan para mas lalo pang dumiin at bawat paglabas pasok ko sa kaselanan n'ya. Her loud moan turns into a scream and her breast are bouncing like crazy, gano'n din ang mga hita n'ya na any moment ay bibigay na sa sobrang panginginig ng mga ito. Nang maramdaman na malapit na akong labasan hinugot ko ang aking nagmamayabang na pagkalalaki at ilalabas na sana ito sa maputi at makinis nitong likod nang biglang nablangko ang nakikita ng aking mga mata then next thing I know ay ang pagbagsak ko sa sahig dahilan para mauntog ang ulo ko and everything just went black... ******