[BOOK 2]: The Comeback: The Slayer

Chapter 1 ARLYKA ZANE ZAMORA POV: "Fuck you btch!" akmang sisipain niya ako pero nakailag ko, tsk. Slow. "I don't fuck bitches" and I punched her face hard. Kinuha ko naman ang pistol sa likuran ko at tinutok sakanya, opss plus a silencer. Namutla naman siya sa nilabas kong baril, ngayon lang ata siya nakakita ng babaeng nagdadala ng baril huh? "You're too loud, you know that?" sarcastic na tanong ko sakanya, she started to move backward but I also step forward. She’s really scared like shit. "Should I shoot you here..." tinutok ko sa ulo niya, "Or here..." tinutok ko naman sa dibdib niya, pero lalo akong napangisi sa huling naisip ko, "What if here...?" at tinutok ko ito sa kanyang bibig, lalo siyang namuta, kulang nalang mapa-ihi siya 'e. "Don't be scared, darling. It's just a little pain, mawawala din 'yan" nakangising sabi ko at kinasa ang pistol na hawak ko, nanginginig ang buong katawan niya sa sinabi ko I smirked, "Bye darling..." and I shoot her on her mouth, it's just a little pain you know? Binalik ko na ang pistol sa likuran ko at umalis na 'don, looks like my job is finish. NAKAUWI na ako sa bahay at sinalubong naman ako ni Ghi or Ehle. "Already finished?" tumango naman ako, at kinuha ang wine na hawak niya. Aangal pa sana siya pero tinignan ko lang siya ng masama. I massaged my neck, masyado akong napagod sa araw na to, I never expect na aabot ng alas diyes ang pagpatay ko sa babaeng ‘yun. Pinaghintay niya ako masyado, tsk.  Napatigil naman ako sa pag-inom ng makita ko ang isa sa mga tauhan ni Max at mukhang tinatawag ako. Binitawan ko na ang wine at pumunta sa opisina ni Max. Ano na naman ba ang kailangan niya? Tch. Hindi na ako kumatok at dire-diretso ng pumasok sa loob, I saw him checking some papers. Busy ey? "What can I do for you?" I asked him, he looked at me seriously, "You should knock before you enter my office, Slayer" I just shrugged my shoulders and show my poker face. “Bobo ka ba? Ilang taon na tayo magkasama sa bahay na ‘to, boss. Kailangan ko pa ba kumatok?” binigyan ko din sarcastic tone ang pagtawag ko sakanya na boss, ayaw kasi niya na tinatawag siyang boss e. He's Maxirch Vill Roberts, one year older than me. Alam kong narinig niyo na ang pangalan niya to my previous chapters in life. I never thought na isa lang taon ang pagitan naming dalawa dahil parang boses matanda siya kapag nag-uusap kami noon sa telepono. Simula noong umalis ako ng pilipinas 5 years ago, siya agad ang pinuntahan ko. Hindi ako tumira sa bahay na binilin sakin ng mga magulang ko. I’ve been living with him for almost 5 years at nagsasawa na ko sa mukha niya lalo na si Ehle na kasama ko ‘rin dito. "You have a job in the Philippines..." tumango lamang ako at kinuha ang black na folder na nilahad niya "Julio San Jose, currently working at your school as a professor." hindi na ako sumagot pa, "one more thing…" at may nilahad siya ulit na isang folder pero hindi na itim kundi puti. Bakit ang dami ko namang trabaho sa pilipinas? Ibig bang sabihin ‘non kailangan kong magstay ng matagal don? Shit no way. "I know you will be surprise, but you will be Jarem Lougene Torres's bodyguard" napatigil ako, anong sabi niya? Tama ba ang dinig ko? "What?" What the fuck?? "You heard what I said, Slayer. You will be his bodyguard, especially your mother agreed on this job" napamura naman ako ng mahina, really mom? Fuck. "When will I start?" Hindi ko pa rin maabsorb ang sinabi ni Max sakin, no fucking way. "Tomorrow night is our flight, and I will be going with you whether you like it or not" I rolled my eyes, may mapagagawa pa ba ako? Nakaplano na lahat, ang kulang nalang ay sabihan ako para tuloy na tuloy na ang mga plano nila. Tumayo ako at kinuha ang dalawang folder na pinakita sakin ni Max "No backing out Slayer. Business is business, no string attached" I heaved out a sigh, and left him on his office. For 5 fucking years, pagkikita na rin kami huh? Good then. God help me. Pumasok ako sa kwarto ko at dumiretso sa cr, naghubad na ko ng damit at pumasok na sa shower. Binuksan ko ‘to, at naramdaman ko ang buhos ng tubig sa ulo ko. Pumikit ako at inalala ang unang pagkikita namin ni Max pagdating ko dito sa Canada.   IT’S BEEN HOURS nang makalapag na ko dito sa Canada with Ehle, “may sinabi sakin si tita na tutuluyan natin dito” Ehle told me, umiling ako. “Hindi tayo titira ‘don,  Max will be here” Napakunot ang noo niya “At sino naman ang Max na ‘yan? Bakit ba ang dami mong lalaki, huh?” binatukan ko siya, “gago, anong maraming lalaki. Boss ko ‘yun gago” napanguso naman siya, “umalis lang tayo ng pilipinas, minumura mo na ‘ko” “at kailan ka pa naging matampuhin huh?”Inikutan pa niya ako ng mata, aba aba. Babatukan ko sana siya pero may tumigil na kotse sa harapan namin, mukhang ‘eto na ang hinihintay namin. May lumabas ‘don na matanda na nakasuit “eto ba ‘yung sinasabi mong Max? Kailan ka pa naging sugar baby?” siniko ko siya sa binuling niya saki, ngumiti ako sa matanda “kayo ba si Max?”umiling ito, akala ko siya na si Max. Hindi ko pa kasi nakikita ‘yun ng person. Nag-uusap lang kami sa phone kaya boses lang ang alam ko. “I am his butler, madame. Pinadala niya po ako para sunduin kayo ni sir Ehle” he told us, tumango naman ako kaya’t kinuha niya ang maleta namin ni Ehle sa tabi. Pumasok na kami sa kotse, at ilang oras din ang byahe nang makarating kami sa bahay ni Max. Malaki naman kahit papaano ang bahay, pero simple lang ito hindi katulad sa bahay namin sa pilipinas. Ang mga maid ang nagbuhat ng mga maleta namin ni Ehle, at inalalayan nila kami papasok sa loob. Pagkapasok palang namin namangha kami sa interior design ng bahay, it was amazing. Parang simpleng bahay lang ito kung titignan sa labas pero pagpasok mo ay kakaiba. “Welcome to Canada” bati sa amin ng lalaking nasa hagdanan at pababa siya. Tinignan ko siya ulo hanggang mata, not bad for being my boss. “Maxirch Vill Roberts, you can call me Max” he told us, tumingin siya sakin. “Hindi ko expect na tatanggapin mo ang alok ko, Zane” I raised my brow, kapal naman ng mukha niya tawagin akong Zane “Don’t call me Zane, hindi tayo close boss” pansin ko ang pagdilim ng mukha niya, “’then don’t call me boss” ngumiti ako, “deal”