“อื้อ...คุณจิณณ์...คุณจิณณ์ขา...”
ร่างบางหายใจหอบสะท้านไปกับสัมผัสหวามที่เขามอบให้ สองมือเล็กโอบรัดลำคอหนาแล้วแอ่นหยัดอกอวบให้เขาได้เชยชมจนสมใจ
ในความไร้สติกลับมีความสุขสมและยินยอมพร้อมใจ ลึกๆ แล้วเหมือนเธอก็รู้ตัวดีว่ากำลังทำอะไรอยู่ และรู้ด้วยว่าหากไม่ใช่เขาเธอก็จะไม่ยอมทอดกายให้ชายใดอย่างเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่หนีผู้ชายคนอื่นเข้าไปในห้องน้ำแบบนั้นอย่างแน่นอน
ครั้งแรกในชีวิตเธอก็อยากให้มันเกิดขึ้นกันผู้ชายที่เธอรักหมดหัวใจคนนี้ มันน่าจะเป็นสัญชาตญาณของเธอ ต่อให้รักครั้งนี้มันจะเกินเลยไปไกลกว่าที่เธอตั้งใจไว้ แต่ตอนนี้เธอก็อยากทำตามหัวใจของตัวเองสักครั้ง แม้ไม่รู้ว่าปลายทางมันจะไปจบลงตรงไหน อย่างน้อยก็ขอให้ระหว่างทางได้มีความสุขบ้างก็เพียงพอแล้ว
ดารภาหลับตาลงเมื่อริมฝีปากของเขาลากไล้ไปจนถึงหลุมสะดือ เลื่อนลงมาที่กลีบสาวแรกแย้มที่ค่อยๆ ผลิบานต้อนรับลิ้นสากที่กรีดลงกลางรอยแยกนั้น
