22
Part : เหนือฟ้า
ผมนั่งมองประตูห้องน้ำนานนับสิบนาที ก็ไม่เห็นทีท่าว่าคนในนั้นจะออกมา ผมผิดเองที่ปากหมาอยากแกล้ง ทั้งที่สีหน้าเธอตอนถามจริงจังมาก และไม่คิดว่าเธอจะร้องไห้หนักขนาดนี้ด้วย ไปฟังไปได้ยิน ไปโดนใครพูดกรอกหูมาก็ไม่รู้
ที่ผมพาเธอมาที่นี่ ก็เพราะอยากให้ห่างจากเพื่อนเธอที่ชื่อยูริ ผมไม่รู้จุดประสงค์ของผู้หญิงคนนั้น ถ้าพูดให้ญาณินฟังเธอคงไม่เชื่อ รายนั้นรักเพื่อนจะตาย
ย้อนกลับไปเมื่อคืน
ผมแยกตัวออกจากห้อง เดินมาหาไอ้เวหาที่บ้านพักมัน เพราะเพื่อนของญาณินมาขอนอนด้วย ก็เจ้าเดิมแหละยูริ กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลยเชียว เมียอุตส่าห์หลงกลคิดว่าผมโกรธจริงๆ จะโดนง้อแล้วเชียว
"อะไรของมึง มาทำไม"ไอ้เวหาเดินนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาหาผม ที่กดกริ่งหน้าบ้านมันอยู่สักพักแล้ว สภาพแบบนี้ไม่บอกก็รู้ว่ามันทำอะไรอยู่ เหงื่อซกมาเชียว
"มีห้องว่างมั้ยกูขอนอนด้วยหน่อย"
"ทะเลาะกับเมียมารึไง ไปนอนในรีสอร์ท
