ตอนที่ 47. เรื่องราวในอดีต/2
"ฉันต้องหาทางติดต่อคนช่วยก่อน ใครสักคนที่พอจะต้านทานอำนาจของเขาได้"
ใบหน้าของเชิญขวัญฉายแววหงุดหงิดเล็กน้อยที่ดารินทร์ไม่ยอมทำตาม แต่เมื่อมองเห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวและสับสนของดารินทร์ เธอก็เข้าใจว่าอีกฝ่ายคงต้องการเวลาและทางออกที่ปลอดภัยกว่านี้
"ฉันเข้าใจค่ะ คุณอัคคีเขามีอิทธิพลมาก มันยากที่หนีพ้น"
เชิญขวัญพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ อัคคีเป็นผู้มีอิทธิพลในแถบนี้ ไม่มีใครกล้ามีเรื่องกับเขา
“จริงสิ ฉันเกือบลืมไป ฉันเก็บกระเป๋าของดาวเอาไว้ ตั้งแต่ตอนที่ดาวหนีออกจากบ้าน"
เชิญขวัญเดินไปหยิบกระเป๋าผ้าใบหนึ่งขึ้นมา เปิดออกอย่างระมัดระวัง ภายในมีข้าวของไม่มากนัก ทั้งกระเป๋าสตางค์ และสมุดบันทึกเล่มเล็กๆ มือเรียวของเชิญขวัญรื้อค้นอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งปลายนิ้วสัมผัสได้ถึงซองจดหมายเก่าๆ ซองหนึ่งที่ซุกอยู่ก้นกระเป๋า
เชิญขวัญหยิบจดหมายฉบับนั้นขึ้นมา ดวงตาของเธ
