45 ความผิดอย่างมหันต์

1503 Words

เขาก็เอื้อมมือจะไปจับปลอบใจเธอ แต่ก็นึกคำที่เธอเคยพูดไว้ออกมาได้เสียก่อน เขาเลยค้างชงักไป ด้วยสีหน้าที่รู้สึกผิดอย่างมหันต์ "คุณไม่เป็นฉันคุณไม่มีวันเข้าใจหรอกค่ะ" เธอพูดพร้อมกับเช็ดน้ำตาที่ไม่หยุดไหลสักที "นิสา ฉันอยากจะขอโทษทุกอย่างที่ฉันทำไม่ดีกับเธอจริงๆ แต่ฉันอยากให้เธอรู้ไว้นะ ที่ฉันทำไปแบบนั้น เพราะฉันหวงเธอ ฉันไม่อยากให้ใครมาสนใจเธอ" เขาพูดแบบไม่หลบสายตา "..." เธอเพียงแต่เช็ดน้ำตา ทั้งยังจุกในใจกับคำพูดของเขา เขาหวงเธอเขาไม่อยากให้ใครมายุ่งกับเธอมันคืออะไร "ฉันพูดจริงๆ นะนิสา ฉันเป็นแบบนั้นตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ แต่ทุกวันนี้ฉันคิดแต่เรื่องเธอทุกวัน คิดมันตลอดเวลา" ความจริงก็คิดถึงเธอแทบตายแล้ว แต่พูดไม่ออกจริงๆ "..." "ให้โอกาสฉันได้แก้ตัวอะไรบ้างนะนิสา สิ่งที่ฉันเคยทำไม่ดีกับเธอทั้งหมด เป็นไปได้ไหมถ้าฉันจะขอให้เธอลืม ฉัน..." เขามองเธอด้วยสายตาเว้าวอน "สิ่งที่คุณทำไปทั้งหมด มันเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD