“นี่คุณหมายความว่ายังไง... คงไม่ได้หมายถึง...” หญิงสาวหน้าตาตื่น รีบถอยหลังหนี
มาร์คัสแค่นยิ้มอย่างรู้ทัน “ก็ที่เธอยั่วโมโหฉันก็เพื่อให้ฉันหน้ามืดและลากเธอขึ้นเตียงไม่ใช่หรือ... ผู้หญิงเจนจัดอย่างเธอต้องรู้อยู่แล้วล่ะว่า ผู้ชายอย่างฉันไม่มีทางทำอะไรผู้หญิงอย่างเธอได้นอกจากลากขึ้นเตียง...”
“ไม่นะ! นี่คุณจะบ้าหรือไง ฉันไม่ได้ต้องการอย่างนั้น...”
“แปลกนะ... ที่ผู้หญิงกร้านโลกแบบเธอโกหกไม่เก่งเอาเสียเลย...”
ชายหนุ่มหัวเราะอย่างดูหมิ่น ก่อนจะพ่นลมออกจากริมฝีปากหยักสวยที่พึ่งจะแนบสนิทอยู่กับกลีบปากอิ่มของหล่อนเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้อย่างหนักหน่วง พร้อม ๆ กับน้ำเสียงเย็นชาที่หลุดออกมา
“เอาล่ะ... หุบปากและเดินมา...”
สาวน้อยยังคงยืนเฉยรับอารมณ์ปรวนแปร ที่เดี๋ยวร้าย เดี๋ยวดี เดี๋ยวโกรธ เดี๋ยวเกรี้ยวของมาร์คัสไม่ทันเลยจริง ๆ ไม่รู้ว่าเขาเปลี่ยนอารมณ์ได้ยังไงกัน ไม่สับสนแย่เหรอนี่
“จะยืนอย
