EPISODE 25
แกร๊ก
เสียงเปิดประตูและเสียงฝีเท้าของคนที่เพิ่งเข้ามาทำให้ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก แต่ไม่ได้ลืมตาเพราะตอนนี้ง่วงงันเต็มทน
"..." เขาวางอะไรบางอย่างลงบนโต๊ะก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำและกลับมาปิดไฟ ขยับตัวมานอนข้างฉันแล้วเอื้อมมือมากอดฉันไว้
อ้อมแขนแข็งที่สร้างความอบอุ่นของเขาทำให้ฉันรู้สึกดีไม่น้อย แต่ก็เหมือนมีอะไรบางอย่างระหว่างเราที่ฉันเองยังรู้สึกอึดอัดในใจและยังคงไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดออกมาได้
เรารู้สึกดีและรักกันอยู่จริงๆเหรอ...
ไม่นานฉันก็ค่อยๆผล็อยหลับไปอีกครั้งเลยทำให้เราไม่ได้คุยกันอีก พอตื่นเข้ามาฉันก็แต่งตัวไปสอบตั้งแต่เช้า ได้คุยกับเขาเพราะบอกลากันแค่ไม่กี่คำเท่านั้น
วันต่อมา
หลังสอบเสร็จ ฉันก็มาติวหนังสือต่อกับเพื่อนที่ใต้ตึกเรียนต่อ สายตาที่ใครหลายคนมองฉันก็ยังทำให้รู้สึกเหมือนเดิม เหมือนฉันไปฆ่าใครมา
น่าแปลกที่คนพวกนี้ไม่คิดที่จะรับฟังความจริง เชื่อในส
