(ดีเดย์)
"พี่เดย์รวบผมให้หนูหน่อย"
ผมลืมตามองเอวาที่หยุดขยับมือที่กำลังชักรั้งแก่นกายผมอยู่ด้วยความสงสัยขณะที่เอวากำลังเงยหน้ามองผมด้วยท่านั่งกึ่งคลาน แต่เพราะมีผ้าห่มปกคลุมอยู่เลยทำให้ผมไม่ได้เห็นท่าทียั่วยวนนี้ได้เต็มๆตานัก
"ทำไม?"
เอวาเลิกคิ้วมองผมก่อนจะยิ้มหวานมองผมที่กำลังเอียงใบหน้ามอง แต่คำตอบหลังจากนั้นต่างหากที่ทำเอาผมแทบจะทรุดลงไปกับพื้น
"เพราะผมมันจะปรกหน้าหนู มันจะทำให้หนูกินพี่ไม่ถนัดไง"
"รู้ไหมว่าพูดอะไรออกมา"
"รวบสิ"
เอวาไปหัดมาจากไหนไม่สิ ผมแม่งโคตรมั่นใจเลยว่าเอวาไม่เคยทำด้วยซ้ำแล้วทำไมถึงได้รู้ว่ามันต้องรวบผมเพื่อทำแบบนี้...
"พี่เดย์เป็นเอ๋อเหรอ?"
ผมมองเอวาอีกเงยหน้าขึ้นมาถามอีกครั้งก่อนจะกะพริบตาและเอื้อมมือทั้งสองข้างไปรวบผมให้น้องอย่างที่น้องขอ...ไม่ไงไอ้ผมก็ชอบตามใจซะด้วยสิ
อีกอย่างก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าปากเล็กๆนี่จะเอาเข้าได้ลึกขนาดไหนกัน..
"พี่รวบแล้วคร
