"อะไรน่ะ"
ฉันขมวดคิ้วมองถุงกระดาษที่วางไว้ข้างๆแจกันบนตู้วางทีวีหลังนั่งรอพี่เดย์แต่สายตาดันไปเหลือบเห็น และฉันคนขี้สงสัยอย่างฉันอดจะอยากรู้อยากเห็นไม่ได้จนขยับลุกจากโซฟาไปแง้มๆมันดู...ไม่เห็นแฮะ
"พี่เดย์ขอน้องวาดูหน่อยน๊าา"
ก็รู้ว่ามันไม่ควรแต่ในนี้อาจเป็นของขวัญที่พี่เดย์จะให้พี่ลักษณ์ก็ได้เพราะฉันกับเขาไปซื้อแยกกัน แต่ขอเถอะฉันอยากรู้จริงๆเพราะกลัวจะซื้อซ้ำกับพี่เดย์อ่ะ
ฟึ้บ
"เอ๋.."
ฉันขมวดคิ้วมองขวดโหลในถุงพร้อมกับหัวใจที่ค่อยๆเต้นแรงขึ้น และยิ่งแรงขึ้นไปอีกเท่าตัวตอนฉันได้เห็นบรรดาดวงดาวหลากสีที่ถูกอัดใส่จนเต็มโหลเล็กๆนี่
'พี่สัญญาครับพี่จะพับมันในตอนที่รู้สึกดีกับเธอ..และสัญญาว่าเธอจะเป็นเจ้าของมันแน่นอน'
ริมฝีปากฉันเม้มเข้าหากันแน่นขณะที่มือก็กำขวดโหลด้วยความรู้สึกที่สุดจะบรรยาย มันทั้งดีใจและเขินอายไปพร้อมกันที่วันนี้ได้เห็น...เห็นสิ่งที่พี่เดย์ตั้งใจทำให้และเขาได้ทำตามสัญ
