“เฮ้! ออสต้า...ขอยืมสนามสักวันดิ” เสียงทุ้มเอ่ยแนบโทรศัพท์ ทั้งที่ใบหน้าหล่อยังดูเคร่งเครียดและซีเรียสไม่หาย
[ แข่งอะไร? ]
ปลายสายยังมีความงุนงง เพราะปกติลีโอไม่เคยสนใจในเรื่องแบบนี้มาก่อน อย่างมากก็แค่มาดูเอาความสนุกสะใจ แต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่เขาจะเอ่ยปากขอแข่งเอง
“จะแข่งแค่บิ๊กไบค์ หาให้สักคันสิ”
ลีโอดูจะจริงจังกับการแข่งครั้งนี้มาก ออสต้าเลยไม่คิดจะขัดเพื่อน หากเพื่อนต้องการให้เป็นธุระ ออสต้าเองก็ยินดี
[อืม...เอาดิ วันไหนอะ? ]
“เอาเร็วที่สุด วันสองวันนี้ได้เลยยิ่งดี” ลีโอดูเหมือนจะใจร้อน ทว่าออสต้าก็ยังคงตามใจ
[ได้...แข่งกี่คัน? ]
“สองคัน...”
[ ฮะ? แข่งไงวะสองคัน ]
น้ำเสียงของเขาค่อนข้างแปลกใจ ปกติสนามแข่งของเขาจะยิ่งใหญ่จนคนล้นสนาม แต่ลีโอกลับพูดเหมือนเป็นสนามเด็กเล่น
“เออ...แข่งแบบนั้นแหละ...เป็นธุระให้ที”
[งั้นก็ไม่ได้ยุ่งยากอะไร ช่วงเย็นเปิดไฟวัดดวงกันไปเลย ลุ้นกันแค่ใน
