“แฮ่ก...แฮ่ก...แฮ่ก...”
เสียงหายใจที่หอบกระชั้นของสองร่างดังขึ้นผสานกัน ราวกับกำลังแข่งกันเอาชนะแรงปรารถนาที่สุมอยู่ในอก
กลิ่นอายของห้องพักที่เงียบเชียบในยามค่ำคืน กลับอบอวลไปด้วยความเร่าร้อนจากสัมผัสที่แนบชิด
ใต้แสงไฟสลัว เงาร่างของทั้งสองค่อย ๆ หลอมละลายความเป็น “เพื่อน” ลงอย่างช้า ๆ จนแทบไม่มีเส้นแบ่งความสัมพันธ์นั้นให้เหลืออยู่
“ละ...ลีโอ...แฮ่ก...แฮ่ก...ลีโอ...จุ๊บ! อื้อ...ฮึก...”
เสียงของไออุ่นสั่นพร่า เมื่อริมฝีปากถูกประทับจูบซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทั้งนุ่มนวลและเร่าร้อนในคราวเดียวกัน
เธอดิ้นหนีเล็กน้อย แต่เขากลับยิ่งกดจูบลงมาหนักหน่วงยิ่งขึ้น ริมฝีปากหยักบดเบียดอย่างดื้อดึง และเต็มไปด้วยความหลงใหลในตัวเธอ
“ปากมึงนุ่มมากเลยอุ่น...” เขาครางเบา ๆ ในลำคอ ก่อนจะซุกไซ้ลงไปอีกครั้งด้วยจูบที่เสียงดังจนซาบซ่านถึงใจ
“ลีโอ...ฮึก! พอก่อน...อื้อ!” ไออุ่นพยายามเตือนสติเขา แต่เสียงของเธอแผ่วเบาจ
