“ไปค่ะ ฉันรับปากเพื่อนไว้แล้ว แต่ถ้าพี่ไม่สะดวก ฉันเรียกรถไปเองก็ได้นะคะ”
ฉันพูดอย่างน้อยใจ มีแค่เขาเหรอที่โกรธเป็น
อย่าให้ฉันได้โกรธบ้างแล้วกัน
“อะไรคือไม่สะดวก หรือว่าอยากให้ใครมารับ ”
“ไม่ได้อยากให้ใครมารับทั้งนั้นค่ะ ”
“งั้นก็ไปด้วยกัน ”
พูดจบเขาก็เดินออกจากห้อง ไม่สนใจอะไรฉันเลย ได้…ไม่คุยก็ไม่คุยสิ…เรานั่งเงียบกันมาตลอดทางจนมาถึงผับ การ์ดขอดูบัตรประชาชนฉัน แต่พอเห็นว่าฉันมากับพี่ธีร์เลยให้เข้า
“เธอมากับผม ”
“อ้อ…ถ้าอย่างนั้นเชิญครับ”
เรามาถึงผับก็เกือบ2ทุ่มแล้ว ด้านล่างคนค่อนข้างเยอะ เบียดเสียดกันไปหมดเลย
“โอ้ย!!”
แล้วฉันก็ถูกโดนชนเข้าที่อย่างแรง
“ขอโทษครับ”
ทั้งแสงไฟและผู้คนทำฉันแสบตาไปหมด แทบเดินต่อไม่ได้
หมับ~
แต่แล้วพี่ธีร์ก็จับมือฉันแล้วดึงให้เดินตาม
‘ชิ! ไม่สนใจฉันไม่ใช่หรอ แล้วมาจับมือทำไม’
แต่ฉันไม่ได้พูดอะไรหรอก ก็เดินตามเขาไปนั่นแหละ จนมาถึงชั้น2ที่เพื่อ
