“พี่ธีร์คะ!คือว่า….ฉันกลับแล้วนะ นี่ก็เย็นมากแล้ว ”
ฉันอยู่จนถึงเย็น แต่ยังไม่ค่ำฉันก็เลยขอตัวกลับ
“ไลก้า แม่จะกลับแล้ว เราสองคนก็เหงาอีกตามเคย แล้ววันไหนแม่ถึงจะมาหาเราอีกเนี่ย ”
พี่พูดเหมือนน้อยใจ พร้อมทำหน้าเศร้ามองมาที่ฉัน
“เดี๋ยวเอาไว้แม่จะมาหาใหม่นะไลก้า ”
ฉันลูบหัวไลก้าเบาๆ หน้าลูกกับหน้าพ่อพอกันเลย อ้อนมาก
“ บอกแม่เขาไปสิลูก ว่าห้ามนอกใจพวกเราไปทานข้าวกับคนอื่น พ่อหวง ”
“บอกพ่อด้วยนะลูก ว่าพ่อไม่มีสิทธิ์หวงแม่นะ
เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”
ฉันสวนกลับทันที
“เฮ้อ!!”
พี่ธีร์ถอนหายใจพร้อมทำหน้าเศร้า เห็นแล้วก็อดเอ็นดูไม่ได้ ช่วงนี้พี่เปลี่ยนไปมากจริงๆ
“ไปแล้วนะคะ แม่ไปแล้วนะไลก้า ”
ฉันสะพายกระเป๋าขึ้นพาดบ่าและกำลังจะเดินออกจากห้องไป
“โฟกัส”
แต่ยังไม่ถึงหน้าประตู พี่ธีร์ก็เรียกเอาไว้
“คะ”
“ขับรถดีๆนะ เป็นห่วง”
หืม..มีเป็นห่วงด้วย นี่เขาพูดแบบนี้เป็นด้วยเหรอ
บ้าไปแล้ว
