อินทัชใจร้ายกับหล่อนยังกับซาตาน แต่หล่อนก็ยังคงจะภักดีรักเขาอยู่นั่นแหละ
หญิงสาวตั้งสติได้ก็รีบดิ้นรนพยายามพลิกตัวลงจากร่างแข็งแรงของอินทัช แต่ชายหนุ่มกลับพลิกตัวขึ้นมาเป็นฝ่ายคร่อมทับเสียเอง
“พี่หนึ่ง!”
หล่อนเรียกชื่อเขาดังๆ เพื่อเตือนสติ แต่เขากลับไม่ยอมรับฟังเลย เพราะตอนนี้ปากหยักสวยกำลังแนบชิดลงมาหา
“พี่หนึ่ง อย่า... อุ๊บบบบ”
อินทัชจูบปากของหล่อน เขาบดคลึงเคล้าด้วยความนุ่มนวลอ่อนโยน ซึ่งสัมผัสอ่อนหวานแบบนี้ก็ทำให้หล่อนยอมศิโรราบแต่โดยดี
หล่อนหลับตาพริ้ม สมองล่องลอยขึ้นไปบนฟากฟ้าแสนไกล ร่างกายก็พร้อมจะละลายไปกับสัมผัสของชายหนุ่มอย่างเต็มใจ
“อา...”
ทันทีที่ชายหนุ่มถอนจุมพิต หล่อนก็ส่งเสียงครางออกมาอย่างลืมตัว ดวงตาสบประสานกัน นิ้วแกร่งของเขาสัมผัสกับเรียวปากสาวที่กำลังเห่อบวมเพราะจุมพิตดุดันของตัวเองแผ่วเบา
“มิริน... พี่ต้องการเธอ...”
หล่อนพยายามส่ายหน้าปฏิเสธ แต่น้ำเสียงกระเส่
