ไวฟายไม่ตอบโน้มใบหน้าลงมาประกบจูบ แทรกลิ้นเข้าไปด้านในดูดลิ้นเธอแรง ๆ นิ้วเรียวยาวสอดเข้าไปด้านในรูคับแน่นกระแทกแรง ๆ จากหนึ่งนิ้วก็ยัดเยียดเพิ่มเข้าไปเป็นสองเป็นสามนิ้ว
มีอากัดฟันแน่นมันเจ็บแสบไปหมด แต่เธอก็ไม่ขอร้องอ้อนวอนให้เขาหยุด
ส่วนอีกคนก็กระแทกด้วยความโมโหไม่สนเลยว่าคนด้านล่างจะเจ็บปวดแค่ไหน
มันแน่นจนไม่สามารถขยับนิ้วได้ แต่เขาก็พยายามดันทุรังกระแทกไม่หยุด
ในใจเริ่มหงุดหงิดก่อนจะดึงนิ้วออกมา ไวฟายชะงักนิ่งพูดไม่ออกดวงตาจ้องมองเลือดสดที่ติดอยู่ปลายนิ้ว
ไวฟายกลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคอ ก่อนจะช้อนตามองมีอาที่ตอนนี้ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยคราบน้ำตา
เธอเบือนหน้าไปทางอื่นเลี่ยงที่จะมองหน้าไวฟาย ปากเม้มกันแน่น กำลังฝืนไม่ให้ร้องออกมาทั้งที่เจ็บจนไม่รู้จะเจ็บยังไงแล้ว
“โธ่เว้ย!” ไวฟายดันตัวลุกขึ้นเดินโซเซเข้าไปในห้องน้ำ
“ฮือ อึก ฮือ” เมื่อประตูห้องน้ำปิดลงมีอาก็ร้องไห้ออกมาอย่างสุดจะทน
