"พูม.."
"คะ คุณเอ็นกับมึง"
ฉันเม้มปากมองไอ้พูมที่กำลังมองฉันอย่างไม่เชื่อสายตาและตอนนี้มือมันที่กำลังถือหน้ากากกระต่ายอยู่กำลังสั่นเทา
"คุณเอ็นกับมึงเป็นคนเดียวกัน!"
ไอ้พูมถอยห่างพร้อมกับมองหน้ากากสลับกับมองหน้าฉันอย่างไม่เชื่อสายตา มันช็อกไปอย่างเห็นได้ชัดเลยและนั้นทำเอาฉันทำตัวไม่ถูกเพราะไม่รู้ว่ามันกำลังดีใจหรือเสียใจที่รู้ว่ามันเป็นฉัน
"กูขอโทษจริงๆ ที่ปิดบังมึง"
"กู..คือผม.."
ฉันเลิกคิ้วมองไอ้พูมที่เปลี่ยนสรรพนามเรียกตัวเองอย่างไม่เข้าใจแต่ไม่กี่วิต่อมามันกลับทำเรื่องที่ฉันต้องเบิกตากว้างมองด้วยความตกใจเพราะมันสไลด์ตัวมาคุกเข่าตรงหน้าฉันและเงยหน้ามามองด้วยดวงตาที่กำลังเป็นประกาย!
"แต่งงานกับผมนะครับคุณเอ็น!"
"ไอ้พูม!"
มันสติแตกไปแล้ว! ฉันก้มมองไอ้พูมที่กำลังกอดขาฉันเอาไว้ด้วยความตกใจ
"ผมติดตามคุณมาเกือบจะสี่ปีแล้วและนี่คือสิ่งที่ผมอยากจะพูดตลอดเวลาที่ได้เจอคุณ!" ไอ้พูมเงย
