วันต่อมา
10.22 AM
"ไอ้พูม"
"จ๋า.."
"ตาเยิ้มมากไอ้ห่าไปพี้อะไรมา?"
ผมเลิกคิ้วพร้อมหันมองซันเดย์เพื่อนรักทั้งที่ตัวเองยังคงยิ้มหวานอยู่ ให้ตาย..เรื่องเมื่อคืนแม่งยังตราตรึงอยู่ในม้ามอยู่เลยว่ะ จะให้กูว่าไงวะว่ากูอ่ะเป็นคนที่โชคดีกูมันโคตรจะลัคกี้แต่แม่งบอกใครไม่ได้ไงมันติดอยู่ตรงนี้!!
"ใครเยิ้มบ้าบอจริงๆ เลยซันเดย์"
"มันหลุดไปแล้ว"
ไอ้สิบสมทบทุนพร้อมกับเอื้อมมือมาติดกระดุมเสื้อให้ผมจนแม่งถึงเม็ดบนสุดเลยอ่ะ!
"เฮ้ยย ติดทำไมวะพ่อ?"
"มันเห็นรอยดูดเดี๋ยวเพ็ญศรีก็ได้เป็นลมตอนมึงเสนอโปรเจคอ่ะ"
"ว้าววันนี้เป็นวันที่พ่อสิบพูดยาวจัง"
ผมว่าเพ้อๆ ไม่ได้อายเลยสักนิดกับรอยที่คอตัวเอง คือบอกไปอีกแปดสิบรอบยังได้ว่าชอบครับ อะไรที่เกี่ยวกับเมียที่เมียทำให้คือชอบหมดผมชอบจนอยากอวดอยากอ้าง
"อีพูมมึงตั้งสติถ้าอีกุนมันเห็นว่ามึงเพ้อเจ้อแบบนี้มันฆ่ามึงกลางเชคได้เลยนะ!"
อีซันที่นั่งอยู่แถวหลังสะกิดผมย
