หลายวันต่อมา
1.01 PM.
"ที่รัก"
"ว่า?"
"ที่รักเอาน้ำอะไรมาให้เค้ากิน?"
"ก็แดงมะนาวโซดาที่มึงอยากกินไง"
"ที่รักทำเองเหรอคะ?"
"เออ"
"ที่รักใส่อะไรลงไปบ้าง? ที่รักใส่น้ำแข็งไหม?"
"ไม่ใส่น้ำแข็งมันจะเย็นให้มึงไหมล่ะไอ้พูม"
"แล้วที่รักใส่โซดา..น้ำแดง...มะนาวด้วยใช่ไหม?"
"มึงต้องการไรจากสังคมอ่ะพูม"
"ที่รัก"
"ไอ้พูม"
"ที่รักครับที่รักอย่าเพิ่งโมโหสิครับ"
"อ่ะ มึงจะเล่นอะไรมึงเล่นมา"
"แล้ว..ที่รักได้ใส่เสน่ห์อะไรลงไปในแดงมะนาวโซดารึเปล่าครับทำไมพี่รู้สึกว่าพี่หลงเสน่ห์อะไรสักอย่างในตัวที่รักจัง"
"มึงเลิกดูพี่เสกมึงบ้างก็ได้นะพูม"
"เขินแหละดูออก"
ผมยกยิ้มมองเนมที่กำลังเหลือบมองผมด้วยสายตาเอือมระอาหลังโดนผมตกมุขใส่ขนาดนั้น หลงแหละครับแบบนี้แต่แม่เนื้อนวลเธอเขินเธออาย
"เออแล้วอีกอย่างพี่เสกกูดีจะตายมึงเข้าใจคนต้องผ่อนคลายเพราะต้องตัดงานป่ะที่รัก"
"เออๆ แดกๆ เข้าไปเถอะน้ำน่ะ"
"
