อาริสดิ้นจนเธอหลุดออกจากตักแกร่ง
“จะหนีไปไหนเด็กดื้อ เธอคิดว่าจะหนีฉันได้หรือไง?”
เขาวิ่งเข้าไปคว้าเอวอ่อนที่พุ่งตัวไปที่ประตู เธอหวังว่าจะหนีการจับกุมของเขาได้ แต่เขากับไวกว่าเธอหลายเท่า
“ฉันประเมินเธอผิดไปจริงๆ ยัยเด็กแสบ”
“ปล่อยๆ”
เขาอุ้มเธอขึ้นพลาดบ่า และเหวี่ยงเธอลงไปกับที่นอนนุ่ม พร้อมกระโจนเข้าไปทับตัวเธอด้วยร่างหนาของเขาอย่าง ทันควัน
“ออกไป...มันหนัก อึดอัด ออกไปนะ” เธอเริ่มร้องเสียงดังขึ้นจนเขาต้องเอามือขึ้นมาปิดปาก แต่เธอก็ยังร้องอู้อี้ในฝ่ามือหนา
“จะแหกปากให้ใครเขาแห่มาดู ห๊ะ!!!” เขาตวาดเธอเบาๆ แต่เธอก็ไม่สนใจ ยังคงดิ้น และทุบตีตามลำตัวของคนที่นอนทับเธออยู่
“เธออยากให้ไอ้พวกข้างนอกมาดูหนังสดมากหรือไง?”
“หนังสด?” ตากลมพยายามส่งเสียงถาม
“ก็มาดูฉันเอากับเธอสดๆ ไงล่ะ”
“ไม่เอานะ”
“โอ๊ยยยยย ยัยบ้า” มาร์ตินร้องเสียงหลง
พอได้ยินประโยคนั้นเธอถึงกับพยายามกัดไปที่ฝ่ามือ
