ระบบครับ ผมรวยแล้ว?

ผมรวยแล้ว?

แสงแดดยามเช้าไออุ่นจากมันทำให้นกกาหรือสิ่งมีชีวิตต่างๆเริ่มออกหากิน แม้อากาศจะค่อนข้างร้อนแต่วันนี้ก็เป็นวันดีสำหรับหลายๆคนที่จะมีชีวิตในการใช้ตามหาความฝัน

เว้นแต่ว่า...

จิน ชายผู้ซึ่งเรียนจบมาไม่นานต้องมาทนวีรกรรมลำบากเนื่องจากว่าเขาไม่มีเงินไม่มีใครที่ไหนรับเขาทำงาน แต่ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้น ตนเองก็ไม่คิดจะยอมแพ้ต่อโชคชะตา เขาทำงานตากแดดหรือรับจ้างทุกสิ่งที่ตนเองกระทำต่างๆเพื่อเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ครอบครัวของเขาตายหมดแล้วเหลือเพียงแค่เขาตัวคนเดียวถึงแม้มันจะฟังดูน่าเศร้าแต่นี่มันเป็นความจริง ชีวิตมันก็มักจะเป็นแบบนี้เสมอเราต้องเดินหน้าต่อไป

แต่ก็ยังคงเหลือแฟนของเขาที่อยู่กันมาตั้งแต่เขาอยู่สมัยเรียน ซึ่งนี่เป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงอยากจะมีชีวิตต่อ เขาอยากจะแต่งงานกับเธอคนนี้

จิน กำลังทำงานก่อสร้างอย่างขยันขันแข็งถึงแม้มันจะเหนื่อยและร้อนแต่เขาก็ตั้งใจทำ แต่แล้วเขาก็รู้สึกถึงการสั่นที่กระเป๋ากางเกง

จิน หยิบมือถือขึ้นมาและดูรายชื่อว่าใครโทรมาเมื่อปรากฏรายชื่อตนเองก็ยิ้มออกมาทันที แฟนเขาโทรมา

"จินเราเลิกกัน!!"

แต่เมื่อได้ยินประโยคแรกจากแฟนสาว รอยยิ้มที่เขาทำอยู่ ก็หุบทันที เขางงว่าเธอกำลังพูดอะไร หรือแม้กระทั่งเขาคิดว่าตัวเองหูฝาดซะด้วยซ้ำ

"ห้ะ เดี๋ยวนะที่รัก! พูดใหม่อีกทีสิ!"

จินถามเพื่อความแน่ใจ

"นี่แกไม่ได้ยินหรือไง! ฉันบอกว่าเราเลิกกัน!! ฉันไม่ใช้ชีวิตของฉันกับคนอย่างแกอีกแล้ว!! ฉันทนมามากพอแล้ว!!ลาก่อนไอ้คนจน!"

ตู๊ด!..

สิ้นเสียงปลายสาย แฟนของเขาก็ตัดสายไปทันทีโดยไม่รอให้เขาปริปากพูดแม้แต่น้อย จินได้งุนงงพร้อมกับอารมณ์เศร้าผสมกัน เขาใช้ชีวิตคู่กับเธอคนนี้มันหลายปีแต่เธอพูดมาบอกเลิกเขาตอนนี้ แถมยังบอกอีกว่าเขานั้นเป็นคนจน!

เหอะ!

จิน อดที่จะหัวเราะในลำคออย่างสมเพชตัวเอง เขาเคยคิดเรื่องนี้บ่อยครั้งอยู่เหมือนกัน ว่าจะมีวันนึงว่าเธอจะจากเขาไป โดยคิดว่าเขาจนและไม่มีอนาคต แต่เขาก็พยายามที่จะเชื่อใจเธอและใช้ชีวิตไปด้วยความสุข แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าความเชื่อนั้นจะพังทลายลงไม่เหลือสิ้นดีซะแล้ว

‘ ทำไม? เกิดเป็นคนจนแล้วมันไม่ดีตรงไหน หึ! ไม่สิมันก็ไม่ดีจริงๆนั่นแหละ ทำไมคนเราถึงเลือกเกิดไม่ได้นะ ถ้าฉันเกิดมาเป็นคนรวยหรือมีฐานะที่พอจะซื้ออะไรที่ต้องการได้ ตั้งแต่ตอนนั้นฉันคงไม่มีวันมาทำงานหรือใช้ชีวิตแบบนี้แน่!! ‘

จิน ได้คิดโทษชีวิตตนเองและโทษโชคชะตา ทำไมเขาต้องเกิดมาในฐานะแบบนี้ด้วยนะ!

แต่ก่อนที่เขาจะด่าตัวเองอีก ดูเหมือนว่าเขาจะสมพรปาก

ตู้ม!!!!

จิน ได้ยินเสียงระเบิดดังสนั่นภายในหัวตัวเอง เขาพยายามหันซ้ายหันขวาแต่ก็ไม่พบต้นเหตุ เมื่อนึกถึงเสียงระเบิดนั้นยังคงดังอยู่ในหัว เขาก็งุนงงและตกตะลึง แต่แล้วก็มีหน้าจอโปร่งใสมาข้างหน้าของเจาอย่างอัศจรรย์

ติ้ง!!!

[ยินดีด้วยคุณได้รับระบบฝืนโชคชะตา]!!!

[คำอธิบายเกี่ยวกับระบบ: หน้าที่ของระบบและความสามารถก็คือ เมื่อท่านไปเยือนสถานที่ที่มีชื่อเสียงหรือสถานที่ที่นิยมและมีความชมชอบอยู่มาก ระบบจะมอบของรางวัลที่สมน้ำสมเนื้อกับสถานที่นั้นๆ]

“…..”จิน

ตอนนี้เขาไม่อยากเชื่อสายตา ว่าสิ่งตรงหน้าจะเป็นความจริง ถึงแม้ช่วงหลายปีที่ผ่านมาเขาจะตั้งไจเรียนแต่ ก็มีช่วงพักผ่อนบ้าง ตนใช้ชีวิตตามความต้องการเพื่อหวังว่าสักวันความฝันนั้นจะเป็นจริง ซึ่งนั่นก็รวมไปถึงการอ่านนิยายด้วย เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสิ่งที่เหนือจินตนาการจะมาอยู่ตรงหน้า แถมเขายังได้รับเลือกอีก!!

จิน ยิ้มกว้างและใจเต้นอย่างดีใจ ตอนนี้ดูเหมือนว่าความฝันของเขาจะไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไปแล้ว

‘ เดี๋ยวนะความสามารถแบบนี้เหมือนเราเคยอ่านอยู่!’

‘นี่มัน!! .. ไม่ผิดแน่ความสามารถของระบบนี้คือ…’

‘ ระบบเช็คอิน!!!’

การเช็กอินก็เหมือนการเช็คอินโรงแรมหรือเช็คอินสถานที่ต่างๆแต่ที่อ่านมาจากนิยายนั้น เมื่อตัวเอกไปที่สถานที่นั้นๆ ระบบจะทำการตอบแทนรางวัล ซึ่งถ้าหากเขาจำไม่ผิด ความสามารถนี้มันมีประโยชน์และโกงมหาศาลมาก!!

ติ้ง!!

[ตรวจพบสถานที่ที่มีชื่อเสียงต้องการเช็คอินเลยหรือไม่?]

เมื่อระบบแจ้งเตือนมาแบบนั้น จิน ก็เลิกคิ้วอย่างสงสัยแต่ในความเป็นจริงเขาตื่นเต้นเป็นอย่างมากที่จะได้ลอง ความสามารถของระบบถึงแม้จะตกใจอยู่บ้างที่เรื่องเหนือธรรมชาติแบบนี้เกิดขึ้นกับตน

บริเวณรอบเขานั้นเป็นสถานที่ ที่อยู่ในช่วงตึกที่มีชื่อเสียง ตนทำงานอยู่ที่นี่ก่อสร้างกำแพงที่ยังไม่เสร็จสำหรับเติมแต่งชั้นต่อไป ไม่รอช้าจินยอมรับทันที!

ติ้ง!!

[ทำการเช็กอินที่ ตึก BUTTERFLY!!]

[รางวัลที่ได้รับ เงินจำนวน 500 ล้านบาท!]

“…….” จิน

เขาได้แต่นิ่งและไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่อยู่ในสายตา ถึงแม้ว่าสิ่งนี้จะเป็นสิ่งเหนือธรรมชาติแต่ของรางวัลที่เขาได้รับมานั้นมันเกินไปมาก! จำนวนเงินนี้ไม่ใช่จำนวนน้อยๆเลย ทันใดนั้นจินก็ตั้งสติและรีบกดไปที่มือถือของตน เพื่อตรวจสอบให้แน่ใจ เป็นดังคาดในบัญชีของเค้ามีเงินอยู่ 500 ล้านบาท แถมดูเหมือนว่าแอพธนาคารของเขานั้นจะเปลี่ยนเป็นแอพที่เหมือนพรีเมี่ยมขึ้นมานิดหน่อย

‘นี่มัน… ฉันรวยแล้ว?’

จินตกตะลึงอยู่ชั่วครู่จากนั้นไม่นานเขาก็กระโดดโลดเต้นและออกเสียงทั้งหมดตะโกนด้วยความดีใจ ตอนนี้เขารวยแล้ว ตนเองไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้อีกแล้ว! ขอบคุณพระเจ้าที่มอบระบบให้เขา ตอนนี้เขาอยากจะทำอะไรก็ได้ไม่ต้องมาทนวีรกรรมลำบาก ทรหดแสนเข็ญอีกแล้ว!!

“เหอะ! เอะอ่ะโวยวายอะไรของแก รีบไปทำงานได้แล้วเดี๋ยวฉันก็ไม่ให้เงินหรอก น่าสมเพข..”

จิน ได้หยุดอาการดีใจของเจาและจ้องไปยังชายร่างอ้วนข้างหน้า คนนี้คือหัวหน้าของเขาในปัจจุบัน สมัยก่อนตนพยายามไม่มีเรื่องหรือประจบประแจงบ้างบางครั้ง เพื่อที่จะได้ทำงานต่อ ซึ่งชายอ้วนคนนี้ก็ดูเหมือนจะมีความสามารถสูงและดูถูกไม่ได้เลย นั่นจึงทำให้เขามักจะด่าลูกน้องเสียๆหายๆและไม่รับผิดชอบสำหรับสิ่งที่ตนทำผิดพลาดหรือแม้กระทั่งไม่สนใจด้วยซ้ำว่าคนงานของมันจะลาออกหรือจะเป็นจะตายอย่างไร

เขาจ้องมองไปยังชายร่างอ้วนด้วยสายตาอาฆาต ตนเองต้องทนแบกรับภาระมากมายและทนเจ้านี้ด่าสารพัดอดีตเขาพยายามไม่ตอบโต้แต่ตอนนี้เขารวยแล้ว

ถึงเวลาแก้แค้น!!

“ อะไรกันครับหัวหน้าทำไมถึงทำสีหน้าน่าเกลียดอย่างล่ะครับ หน้าหัวหน้าก็ไม่หล่ออยู่แล้ว ทำหน้าแบบนั้นเดี๋ยวก็เป็นหมูหรอกครับ อ่ะไม่สิ! เหมือนหมามากกว่า!”

จิน พูดพร้อมกับจ้องไปยังชายร่างอ้วนด้วยสีหน้าขี้กวนและมีรอยยิ้มยียวน

“นี่แก!! พูดอะไรนะ!! หน้าหมาหรอ? เหอะ!! แกกล้าพูดแบบนี้อยากตกงานมากใช่ไหม!!”

ร่างอ้วนพูดออกมาพร้อมกับชี้หน้าไปยังจินด้วยแววตาที่โกรธ! ตลอดที่ทำงานด้วยกันมา จินไม่มีแม้ท่าทีที่จะตอบโต้สำหรับการด่าทอของมันเลย แต่ตอนนี้อะไรกัน! ทำไมมันถึงมากล้าพูดแบบนี้กับเขา อยากตกงานมากใช่ไหม!

“เหอะ! ตกงาน? นี่แกคิดว่าฉันจะกลัวของแบบนั้นรึไง …งั้น เอาแบบนี้ดีกว่าฉันขอลาออกแล้วกันหัวหน้าหมา!!”

จิน พูดพร้อมกับถอดชุดที่เขากำลังทำงานอยู่พร้อมกับเดินออกไปอย่างสง่าผ่าเผย ในอดีตตนกลัวการตกงานมากและคิดว่าถ้าตกงานไปจะไม่ได้ถูกรับจากที่ทำงานแห่งอื่น แต่ตอนนี้มันต่างกันตอนนี้เขารวยแล้ว เขาอยากจะทำอะไรก็ได้ หรือแม้กระทั่งตบหน้าหัวหน้าหน้าหมาคนนี้ก็ไม่ใช่เรื่องยาก

จินไม่กลัวว่ามันจะมีปัญหาตามมา ด้วยเรื่องเงินขนาดนี้เขาเชื่อว่าต้องจ้างทนายดีๆหรือไม่ก็ใช้ซื้อเส้นสายและทำให้เขาพ้นจากปัญหาได้ทันที…..