"อะ อื้อออ ~" ใบหน้าเรียวใสที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงนอนกว้างในตอนแรกค่อยๆ ลืมตาขึ้นหลังจากที่เธอถูกฤทธิ์ของประจำเดือนเล่นงานมาทั้งวันจนแทบไม่มีแรงจะทำอะไรจึงทำได้แค่นอนประคบถุงน้ำร้อนบรรเทาความเจ็บหน่วงๆ ที่มีแค่ผู้หญิงที่เคยเป็นเท่านั้นถึงจะรู้ว่ามันมีพลังทำลายล้างรุนแรงมากแค่ไหนจนสุดท้ายร่างบางจึงเลือกที่จะข่มตานอนให้หลับเพื่อให้ตัวเองได้หลุดพ้นจากความทรมานที่พบเจอนี้
"พี่สิงห์~ กลับมานานแล้วเหรอคะ..." จนกระทั่งใบหน้าเล็กที่หันไปสบเข้ากับร่างสูงโปร่งของผู้เป็นสามีที่นั่งนิ่งไม่แสดงอารมณ์ใดๆ อยู่บนโซฟากว้างตรงข้ามกับเตียงนอนเธอจึงเอ่ยเรียกด้วยเสียงหวานพร้อมกับคลี่ยิ้มบางๆ ให้ตามปกติ
"ไม่นาน" ผิดกับอีกคนที่เอ่ยตอบเสียงราบเรียบออกไปทางเข้มดุ
"โปรเจ็คไม่ราบรื่นเหรอคะ?...ทำไมถึงทำหน้าแบบนั้น" จนคนตัวเล็กอดไม่ได้ที่จะถามถึงสาเหตุของความดุดันพวกนั้นทั้งที่หลังๆ มาเขาแทบจะไม่แสดงอารมณ์ในด้
