ตอนที่ 39 ป่วยยังหื่น

2259 Words

อีฟรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาควานหาคนตัวสูงข้างตัว พบเพียงความว่างเปล่า เหลือบมองดูนาฬิกาที่บ่งบอกเวลา 13.25 น. "อ๊ะ!" ร่างบางร้องด้วยรู้สึกเจ็บร้าว ปวดระบมที่กึ่งกลางลำตัว จนต้องร้องครางออกมาเมื่อขยับตัวเปลี่ยนอิริยาบถ "ตื่นแล้วเหรอ ปัณณ์ทำข้าวผัดเสร็จพอดี" คนตัวสูงเดินเข้ามา ในมือถือจานข้าวผัดกลิ่นหอมฟุ้งกับแก้วน้ำ ก่อนจะเดินไปวางที่โต๊ะข้างหัวเตียง "ปัณณ์มาตรงนี้" มือบางตบที่ว่างบนเตียง ร้องบอกเสียงอ้อน "จะอ้อนเอาอะไร หืม?" ปัณณ์ทิ้งตัวลงนั่งพิงหัวเตียงตำแหน่งที่คนขี้อ้อนบอก "อยากอ้อนเฉยๆ" อีฟยกตัวขยับขึ้นนอนบนท่อนขาแกร่ง วาดแขนเรียวขึ้นพาดรอบเอวสอบของร่างสูง เอียงหน้ากดจูบลงบนหน้าท้องแกร่งอย่างออดอ้อน ก่อนจะรับรู้ถึงฝ่ามือหนาที่ลูบลงบนศีรษะมนของตนอย่างอ่อนโยน "ตัวอุ่นๆ ปวดหัวหรือเปล่า" มือใหญ่อบอุ่นแตะหลังมือกับหน้าผากและซอกคอลูบไล้ร่างบางอย่างเบามือ รู้สึกว่าตัวเธอจะรุมๆ "อือ" อีฟพยัก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD