เรือนร่างกำยำที่นอนหลับอยู่บนเตียงรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เมื่อได้ยินเสียงของไหมแก้วคุยโทรศัพท์มือถือแว่วเข้ามาในหู
“ได้ค่ะพี่ทอย... โอเคค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไหมเข้าไปพบนะคะ ขอบคุณที่นึกถึงไหมค่ะ แค่นี้ก่อนนะคะ ค่ะขอบคุณอีกครั้งค่ะ”
หญิงสาวรีบวางสายสนทนาเมื่อเห็นฐิติพัฒน์ลืมตาแป๋วจ้องมองอยู่
“เอ่อ... ขอโทษนะคะที่ทำให้คุณตื่น”
เขาระบายยิ้มน้อยๆ ก่อนจะวาดมือมารวบร่างของหล่อนให้ลงมานอนราบและกกกอดเอาไว้อีกครั้ง
“อุ๊ยยยย ไหมหิวแล้วค่ะ จะไปต้มมาม่ากินแล้ว”
ชายหนุ่มไม่ยอมปล่อยมือ และเหลือบตามองนาฬิกาแขวนผนัง
“อีกไม่เกินสิบห้านาที อาหารที่ผมสั่งก็จะมาสั่งแล้วล่ะ”
“อาหารที่คุณอัษสั่งเหรอคะ”
“อืม”
“คุณอัษเอาเวลาที่ไหนไปสั่งคะ”
ก็ตลอดเวลาที่อยู่บนเตียงด้วยกัน เขากับหล่อนโรมรันกันทุกวินาทีไม่ว่างเว้นเลย
ชายหนุ่มหัวเราะร่วน ดวงตาที่มองมาเต็มไปด้วยความหื่นหิว
“ก็ตอนที่ผมให้คุณไปเข้าห้องน้ำไง ผมส
