“ทามม่ายเขาทามกับฉานแบบนี้...” ไหมแก้วที่เมาตาลีก่าตะโกนลั่นร้าน
“ชูว์... เบาหน่อยไหม คนอื่นมองกันหมดแล้ว”
“ก็ฉานร้ากกกกเขา... ทามม่ายเขาไปร้ากคนอื่นล่ะ ฮือออ เขาม้ายเห็นค่าความร๊ากกก ของฉานนนเลย...”
รินรดาพยายามห้ามปรามเพื่อนที่กำลังเมามายไม่ให้ตะโกนตัดพ้อฐิติพัฒน์
“ไหม กลับบ้านกัน ไปเร็ว...”
“ฉานนนน ม่ายกลับ ฉานจะดื่มตา... กีล่า... น้องเอามาอีกกกก”
“น้องไม่ต้องแล้วค่ะ เพื่อนพี่เมามาก เดี๋ยวน้องมาคิดเงินเลยนะ” รินรดารีบเบรกพนักงานสาวที่กำลังจะจดออร์เดอร์
“ได้ค่ะ งั้นรอสักครู่นะคะ”
“รินนนน ฉานม่ายกลับ... แกเข้าจ้ายม๊าย”
“ไหม แกเมาจนไม่เหมือนคนแล้ว กลับบ้านกันเถอะ”
“ม่ายยยย ฮืออออ”
ไหมแก้วปล่อยโฮออกมาอย่างเสียใจ ปากก็ตัดพ้อรำพันถึงฐิติพัฒน์ตลอดเวลา
“ฉาน... เจ็บเหลือเกิน เจ็บมากด้วยริน... ฮืออออ ฉาน... ม่ายน่าร๊ากเขาเลย... ค... คนจ้ายร้ายยยย”
แล้วไหมแก้วก็ฟุบหน้าลงกับโต๊ะ และไม่
