ฉลามเงยหน้าขึ้น เมื่อเห็นณิชาหิ้วกระเป๋าใบเล็กลงมาจากชั้นบน
“จะไปไหนหรือหนูนา”
ณิชาเดินไปหยุดตรงหน้าของฉลาม ดวงตาแดงก่ำเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
“หนูนาจะกลับบ้านค่ะ”
“เอาไว้รอพรุ่งนี้เช้า เดี๋ยวลุงขับรถไปส่ง”
“หนูนาไม่รบกวนเวลาของคุณลุงกับแฟนหรอกค่ะ”
หล่อนอดไม่ได้ที่จะปรายตามองผู้หญิงชุดแดงที่นั่งอยู่ข้างๆ ฉลาม
ต้องผู้หญิงแบบนี้สินะ ฉลามถึงจะชอบ...
ต้องแต่งตัวแบบนี้ เปิดเผยเนื้อตัวแบบนี้ ฉลามถึงจะยอมให้เป็นแฟน
“อย่าดื้อสิ กลับขึ้นไปนอน เดี๋ยวพรุ่งนี้ลุงไปส่ง”
“หนูนาโทรให้ลุงจืดมารับแล้วค่ะ นั่นไงคะ ลุงจืดมาถึงพอดี”
ณิชายกมือไหว้ฉลาม ก่อนจะเดินออกไปทั้งน้ำตา
ฉลามรีบลุกขึ้นและเดินตามไป ก่อนจะคว้าข้อมือเล็กของณิชาเอาไว้
“หนูนา... เอาไว้กลับพรุ่งนี้ก็ได้ครับ”
ณิชาดึงมือออกจากอุ้งมือของฉลาม และมองเขาด้วยสายตาเจ็บปวด
“หนูนาจะกลับบ้านเดี๋ยวนี้ค่ะ ลาก่อนค่ะคุณลุง”
ฉลามยืนอึ้ง มองณิชา
