ยิ่งได้ยินเดวิดพูดออกมาแบบนั้น แดเนียลก็ลอบกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอย่างยากลำบาก ภาวนาให้เรื่องราวที่เกิดขึ้นไม่เป็นอย่างที่เขาคิด
“นายพอจะจำหน้าผู้หญิงคนนั้นได้ไหม”
“ได้สิ” เดวิดบอก “หน้าคมๆ หน่อย ตาโต ผมยาวสีดำ ฉันคิดว่าเธอน่าจะเป็นคนเอเชีย เผลอๆ อาจจะเป็นคนไทย แต่ฉันไม่ได้ถาม อ้อ แล้วผิวของเธอก็ดูคล้ำนิดนึง เรียกว่าไงนะ น่าจะเป็นผิวสีน้ำผึ้งน่ะ”
“ฉิบหายละ”
แดเนียลสบถออกมาดังลั่น นั่นทำให้เดวิดถามด้วยความสงสัย
“อะไรของนาย มีอะไรน่าฉิบหายกว่าการที่นายไม่ใช่พ่อเจ้าอ้วน”
เพราะบางทีอาจเป็นเขาอย่างนั้นหรือที่เป็นพ่อของมัน ยิ่งคิดถึงหน้าทารกยักษ์ก็คลับคล้ายว่านิสัยจะเหมือนเขามากเสียด้วย
“นายรู้ไหม ผู้หญิงคนนั้นนั่นน่ะวิว”
“...”
“เมียฉันเอง”
“ฉิบหายละ” คราวนี้เดวิดสบถออกมาบ้าง ก่อนจะตวัดสายตามองหน้าน้องชายฝาแฝดอย่างขุ่นเคือง “แล้วนายไปโกหกเธออีท่าไหน เธอถึงได้คิดว่าฉันเป็นนาย แถมยังส่งเ
