สายตาดุจราชสีห์หวงแหนของรักของหวงของตัวเองจ้องมองตรงเด็กหนุ่มแดนดิน มือหนาโอบไหล่บางเอาไว้แสดงความเป็นเจ้าของต่อหน้าว่าใครเป็นสามีกรรมสิทธิ์ของเพชรพริ้งมากกว่ากัน
“พ่อเลี้ยงมนัสพูดถูกต้องแล้วครับ ผมเองก็เห็นพี่พริ้งเป็นเสมือนพี่สาวคนสวยของผม จริงมั้ยครับพี่พริ้ง”
แดนดินหันมาเอ่ยถามเพื่อนของพี่สาวบุญธรรม เขารู้ว่าพ่อเลี้ยงคงหวงก้างภรรยาตัวเองหนักน่าดู
“จริงจ้ะน้องแดนดิน”
เพชรพริ้งยิ้มรับเด็กหนุ่มพลางเออออตามน้ำ แน่นอนว่ามีสายตาแข็งกร้าวตวัดขวับกลับมามองหน้าเธอด้วยความไม่พอใจ
“เพชรพริ้ง”
ความหึงหวงภรรยาสาวร้อนรุ่มปะทุขึ้นมาภายในอกแกร่ง กล้าขัดใจคนเป็นสามีแล้วหันไปส่งรอยยิ้มแย้มแก่ชายอื่น แบบนี้ต้องจับโดนลงโทษเสียให้เข็ดหลาบ
“มีอะไรกันเหรอยัยพริ้ง อุ๊ย พ่อเลี้ยงสวัสดีค่ะ พอดีมัทเพิ่งไปเข้าห้องน้ำมาก็เลยไม่ได้เห็นหน้าพ่อเลี้ยงมนัส สามีของยัยพริ้ง”
มัทนาไม่แปลกใจที่สามีของเพื่อนรักจ
