23.55 น.
พรึบ
เสียงหนังสือที่ฉันกำลังอ่านอยู่ถูกวางลงที่โต๊ะกระจกหน้าโซฟาเบาๆเพราะดวงตาฉันรู้สึกล้าจนลืมไม่ขึ้นแล้ว ฉันลุกขึ้นยืนและเดินไปเช็กรอบๆห้องอีกครั้งก่อนจะเดินมาปิดไฟ และเดินมานั่งที่โซฟาขณะที่สายตาก็มองประตูห้องผ่านความมืด...คืนนี้เขาคงไม่กลับมาแล้วสินะ
"นอนเถอะโลมา"
ฉันเอ่ยขึ้นเพื่อเตือนตัวเองเบาๆก่อนจะหันมาจัดหมอน และทิ้งตัวลงนอนที่โซฟาช้าๆ ถึงดวงตาฉันจะล้าแต่ภายในใจของฉันมันกับตีรวนไปหมด มันคิดมากไปทุกเรื่องจนฉันไม่สามารถหลับลงตามที่ตัวเองต้องการได้ เพราะฉันเป็นห่วงเขาและกลัวว่าเขาจะไปก่อเรื่องที่ไหนอีก
ปึ่กๆๆ!!
"อะไรกัน!?"
"เปิดประตูที"
พรึบ!
ฉันรีบลุกจากโซฟาทันทีพร้อมกับเดินไปเปิดไฟ และเดินมาที่ประตูห้องที่ตอนนี้กำลังโดนคนที่ยืนอยู่ด้านนอกเคาะไม่อยู่หยุด
แกร๊ง
"คุณจะเสียงดะ...พีเค!"
"โทษทีนะโลมาฉันน่าจะห้ามมันไม่ให้เมาไปมากกว่านี้"
เสียงของคุณตินเพื่อนของพีเคดัง
