ขนมผิงมองแผ่นหลังพี่ชายรีบบึ่งรถออกจากบ้านด้วยความงง จังหวะนั้นเองเสียงโทรศัพท์แจ้งเตือนข้อความเข้าก็ดังขึ้นมาพอดี
ติ้ง!
[เดย์ : พี่อาบน้ำเสร็จแล้วนะกำลังจะทานข้าวเย็นกับคุณพ่อแล้วก็เจ้าสองตัวนี้ (แนบรูปภาพ) ]
ขนมผิงนั่งมองรูปภาพที่เดย์ส่งมาให้ก็ยกยิ้มหวาน เจ้าไดมอนด์กับบังเอิญดูสนิทกันเชียว
[ขนมผิง : ไว้ว่างๆ ผิงไปหาเจ้าไดมอนด์กับน้องบังเอิญได้ไหมคะ]
[เดย์ : แค่ผิงบอกว่าจะมาพี่ก็พร้อมเปิดประตูรับแล้วครับ]
[ขนมผิง : งั้นไปพรุ่งนี้เลยได้ไหมคะ]
[เดย์ : ยินดีมากๆ เดี๋ยวพี่ออกไปซื้อเค้กร้านโปรดรอผิงเลยดีกว่า]
[ขนมผิง : พี่จะขุนผิงให้อ้วนเป็นลูกหมูเลยหรือไง]
[เดย์ : อ้วนแล้วไงน่ารักออก ผิงรู้ไหมว่าตอนนี้ในมหาลัยเขาชมผิงกันใหญ่เลยว่าน่ารัก...]
ขนมผิงอ่านข้อความของอีกคนก็ยกยิ้มหวาน
[ขนมผิง : แล้วไม่ดีเหรอคะ มีคนชอบดีกว่ามีคนเกลียดนะ]
[เดย์ : สั้นๆ นะ พี่หึงครับ แค่ก่อนหน้านี้ม
