จักรทิพย์แสร้งถอยห่างไปนอนเอกเขนกรอบนเตียงเมื่อมนตระการยกเข็มเย็บผ้ามาข่มขู่ ทว่าตาคมไม่ได้ละสายตาจากภรรยาตัวน้อยแม้แต่เสี้ยวนาที เขารอจนกระทั่งมนตระการเย็บกระดุมเสื้อเรียบร้อย ร่างบางลุกจากเตียงเพื่อเอาเสื้อไปเก็บใส่ตู้ พอหมุนตัวจะเดินกลับมาที่เตียงก็ปะทะเข้ากำแพงมีชีวิต
“คุณจักร เล่นอะไรคะเนี่ย”
มนตระการยู่หน้าเมื่อจักรทิพย์ที่ไม่รู้ว่าเขาก้าวลงมาจากเตียงตั้งแต่เมื่อไรดันเธอเข้ากับประตูตู้เสื้อผ้า ทั้งยังขังเธอเอาไว้ในกรงแขนแข็งแกร่งอย่างจงใจ
“ก็เธอช้า ฉันก็เลยมาตาม”
“แค่แป๊บเดียวเองนะคะ ช้าอะไรกัน คุณจักรจงใจจะแกล้งมนต่างหากมนรู้”
“รู้ก็ดี จะได้ไม่ต้องเสียเวลาอธิบายอะไรเยอะแยะ”
ว่าจบเขาก็รวบตัวหญิงสาว ยกจนเท้าเล็กลอยอยู่กลางอากาศแล้วพากลับไปที่เตียง จับมนตระการนอนราบบนฟูกนุ่มก่อนที่เขาจะก้าวตามขึ้นเตียงไปอย่างรวดเร็วและจัดการให้คนตัวเล็กกว่าตกอยู่ใต้อาณัติชนิดที่ว่ามนตระการดิ้นไม่
