เ(ฉ)พาะช่างขังรัก (MDL STORY)
EPISODE109
[ผมเท่มากฮะ]
หมับ!
เห็นอีกฝ่ายยอมจำนนไม่คิดสู้ต่อ หยินจึงหันมารั้งต้นแขนภารัณให้ลุกขึ้น เพราะเขามัวแต่หาทางหลบปราบออกมาจากโรงเรียน กว่าจะมาถึงเขตฝั่งตะวันตกเลยช้าไปมาก โชคดีที่เขายังมาทันได้ช่วยเฮียรัน
“มึงมาช้าจังวะ” สองที่หิ้วร่างของต้น ซึ่งแทบจะยืนไม่ไหวมาถึงก็บ่นใส่ไอ้เด็กหยินทันที
“อู้ย...ใครวะมึง” ต้นที่เงยหน้ามาเห็นไอ้เด็กหน้าไม่คุ้นก็ยังมีใจส่งเสียงถาม เพราะความอยากเสือกมันเป็นอะไรที่อยู่ในสายเลือดจริง ๆ
“น้องกูเอง” สองตอบส่ง ๆ เพราะยังไม่มีเวลาลำดับญาติให้ใครฟังตอนนี้หรอก
“โทษทีเฮีย ผมมาช้าไปหน่อยฮะ” หยินว่าเสียงอ่อน
“กูไม่เป็นไร ไอ้หยินเดี๋ยวมึงไปกับกู ไอ้สองมึงเก็บข้างนอกต่อ ขืนช้าไม่พ่อมึงก็ไอ้พวกดาวน์ทาวน์จะแห่มาปาร์ตี้ซะก่อน” ภารัณว่าเสียงเรียบ ยกมือขึ้นเช็ดเลือดที่มุมปากของตัวเองออก ทำให้สองกวาดสายตามองดูเด็กเฉพาะช่าง ที่ท่าท
