“ไม่นี่” เขาตอบ และหันหลังให้จนหล่อนอดที่จะมองบั้นท้ายแน่นหนั่นไร้ไขมันของเขาตาเป็นมันไม่ได้ หญิงสาวอมยิ้ม ก่อนจะก้าวเดินเข้าไปสวมกอดลูฟาสจากทางด้านหลัง เรือนกายสีแทนสะดุ้งเกร็งเล็กน้อย ก่อนที่คำพูดแหบกระเส่าจะดังเตือนขึ้น
“เจ้ายังไม่หายดี เราไม่อยากทำให้เจ้าได้รับบาดเจ็บ”
“ก็อย่าทำแรงสิเพคะ”
หล่อนเบียดกระแซะความอวบอิ่มถูไถกับด้านหลังของเขาอย่างจงใจ และนั่นก็ทำให้ความเป็นชายของลูฟาสแข็งชันจนปวดหนึบ
“เจ้าไม่เคยยั่วยวนเรามาก่อนเลยนะจินนี่”
เขาแกะมือของหล่อนออกจากตัว ก่อนจะขยับหนี แต่หล่อนรีบก้าวไปขวางหน้าเอาไว้ และเดินเข้าหา ต้อนคนตัวโตจนเขาหมดทางหนี
“หม่อมฉัน... คิดถึงพระองค์นี่เพคะ”
“อืม เราพอจะรู้” ลูฟาสยังคงหันหน้าหนี โหนกแก้มสูงแดงก่ำจนแทบจะเป็นญาติกับผลเชอร์รี่สุกอยู่แล้ว “แต่เจ้าออกไปก่อนเถอะ เราต้องอาบน้ำ เราเหนียวตัว”
“ออกไปพร้อมกันเถอะเพคะ”
จากที่ไม่ยอมสบตา ชายหนุ่มหรี่
