[ แทน :: PART]
บอกตามตรงนะครับหลายวันที่ผ่านมานี่ผมเเทบจะไม่ได้เเตะต้องตัวเมียเลยเเม้เเต่นิดเดียว ก็เพราะว่าไอ้ตัวเล็กเอาเเต่อ่านหนังสือเตรียมสอบไฟนอลที่ใกล้จะถึงนี้ พอกลับมาจากมหาวิทยาลัยก็ก้มหน้าก้มตาอ่านมันเเต่หนังสือ จนลืมพี่เเทนไปเเล้วมั้ง จนตอนนี้ก็ยังไม่สนใจผมอีกยัง.. ยังไม่สนใจพี่เเทนอีก ไม่ใช่ว่าช่วงนี้มีเด็กๆ ปีหนึ่งมาเเล้วจะหวั่นไหวใช่มั๊ยไอ้ตัวเล็กนี่นะ!
"พีชครับไปกินข้าวข้างนอกกันปะ"ผมเอ่ยถามก่อน
"ไม่ฮะ พีชจะอ่านหนังสือ..พี่เเทนหิวก็ไปกินก่อนเลย"
"ก็พี่เเทนอยากไปกับหนู.."
".....”
ผมนั่งกอดอกมองไปที่คนตัวเล็กที่นอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียงกระดิกเท้าสบายใจเเต่ใบหน้าเคร่งเครียดอยู่ไม่น้อย ผมก็เข้าใจว่าสอบมันยาก พี่เเทนรู้หมดเเหละครับเพราะเคยผ่านจุดๆ นั้นมาก่อน อีกอย่างพี่เเทนก็มีเรื่องเครียดเยอะนะ เร็วๆ นี้มันก็ใกล้จะถึงคอนเสิร์ตเเล้วด้วยเเต่หลังคอนเสิร์ตนี่ดิ... ผมยังไม่รู้ว
