“รอพี่อยู่ที่โรงพยาบาลนะอย่าไปไหน พี่จะรีบไปเดี๋ยวนี้”
“ค่ะพี่พร้อม รีบมานะคะ แพรกลัวพ่อจะตามมาทำร้าย แพรไปแจ้งความเอาไว้แล้ว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พ่อทำร้ายพวกเรา”
“อือ พี่วางสายก่อนนะ พี่จะรีบไป พี่สัญญา”
พร้อมรักกดวางสายแล้วเก็บมือถือใส่กระเป๋า ก่อนจะถอนรยออกจากที่จอดเคลื่อนออกมามุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลแถบชานเมืองซึ่งพริ้มเพรากับแพรวารออยู่ที่นั่น หญิงสาวรู้สึกหดหู่ใจเมื่อได้ยินแบบนั้น ต้องเลวร้ายสักแค่ไหนกันคนเป็นลูกสาวถึงได้แจ้งความจับผู้เป็นพ่อได้ และไม่ใช่ว่ามารดาของเธอถูกสรชัชบีบบังคับมาหรอกหรือ ถึงได้มาขอให้เธอขายบ้าน คนอย่างสรชัชไม่ควรได้มีโอกาสสูดอากาศหายใจบริสุทธิ์นอกคุกจริงๆ ติดเหล้ายังไม่พอ ซ้ำยังติดการพนัน คนแบบนั้นควรไปนอนในคุกก็เหมาะสมที่สุดแล้ว
“แม่”
พร้อมรักไม่อาจสะกดกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้อีก เมื่อเห็นสภาพยับเยินของมารดาที่นั่งอยู่ตรงม้านั่งหน้าห้องจ่ายยาโรงพยาบาลที่อยู่แถ
