อีกมุมหนึ่ง…
ควินนั่งเอนหลังบนโซฟา ข้อมือข้างหนึ่งวางพาดพนักอย่างไม่รีบร้อน ดวงตาคมมองใบหน้าหวานของหญิงสาวที่กำลังก้มหน้า เหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างกับตัวเองเป็นพักๆ
ควันบุหรี่สีขาวพร่าเลือนลอยขึ้นช้าๆ จากริมฝีปากเขา ก่อนที่มุมปากจะยกยิ้มบางๆ อย่างห้ามไม่อยู่
น่ารักดี… ดื้อ ใจเด็ด โง่นิดหน่อย แล้วก็ขี้แยไปนิด
เขาคิดในใจเงียบๆ
แบบนี้…น่าสนใจชะมัด
ทันใดนั้น
ครืด…! ครืด…!
เสียงสั่นของโทรศัพท์บนโต๊ะกระจก ก็ดังขึ้นตัดความเงียบระหว่างทั้งสองลงทันที
ควินเหลือบตามองชีวาอีกครั้ง เธอยังนั่งเงียบเหมือนเดิม แผ่นหลังเล็กแอนพิงพนักโซฟา ไม่แม้แต่จะมองเขาเลยด้วยซ้ำ
เขารับสายด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำและเรียบเย็นเหมือนปกติ
“ว่าไง”
ปลายสายคือธีระ ลูกน้องคนสนิท น้ำเสียงรีบเร่งดังลอดลำโพงมาแทบจะทันที
“เสี่ยครับ! ตอนนี้ผู้หมวดปราการอยู่ที่ร้านอาหารใกล้ๆ เขตแก๊งมังกรครับ เสี่ยจะให้ผมตามต่อไหมครับ?
ควินดี
